Jedno jest pewne. Faceci czytają znacznie mniej niż kobiety
Śladami Jana Sztaudyngera, czyli łódzkie reminiscencje
Muzeum Miasta Łodzi postanowiło przedłużyć do 20 sierpnia wystawę poświęconą życiu i twórczości Jana Sztaudyngera. I muszę przyznać, że to bardzo dobra wiadomość. Zwłaszcza dla uczniów i osób znacznie młodszych, które nie do końca kojarzą działalność literacką związanego m.in. z Łodzią znakomitego poety i fraszkopisa.
Wizyta w tym mieście zrobiła na mnie wrażenie z kilku względów. Po pierwsze już sam Pałac Poznańskich, w którego wnętrzach mieści się Muzeum, należy do perełek architektonicznych. Warto go zwiedzić, planując choćby spacer do pobliskiej Manufaktury. Po drugie wystawa przybliża sylwetkę Jana Sztaudyngera, pokazując cenne pamiątki i dokumenty, ale i mniej znane fakty z literackiego życia poety. Po trzecie – przy okazji, w cenie biletu, można obejrzeć także wystawy poświęcone tak znamienitym postaciom, jak Jan Karski, Władysław Reymont czy Artur Rubinstein. Nie sposób też pominąć Galerii Mistrzów Polskich z dziełami Olgi Boznańskiej, Jacka Malczewskiego czy Stanisława Wyspiańskiego.
Ale wróćmy do Sztaudyngera. Z wystawy poświęconej autorowi „Puchu ostu” najbardziej cieszyły zdjęcia rodzinne, rękopisy, rysunki Vlastimila Hofmana oraz plakaty z wieczorów autorskich. Podobała mi się też gablota poświęcona jednej z największych pasji Sztaudyngera – marionetkom.
Subtelnie oświetlone biurko ze starą torbą i maszyną do pisania, było dobrym pomysłem, choć przyznam, że z dużym smutkiem patrzyłem na jedno z eksponowanych na wystawie zdjęć przedstawiające piękny sekretarzyk, przy którym zapewne pracował Sztaudynger w swoim łódzkim mieszkaniu. Swoją drogą naprawdę niewiele pamiątek zachowało się z tego okresu.
Czego mi zabrakło? Większej promocji wydarzenia poza Łodzią. Ale także opisów eksponatów w języku angielskim i niemieckim. Wśród gości odwiedzających łódzkie muzeum zauważyłem wielu zagranicznych turystów.
Kiedy już dotrzesz do Łodzi, koniecznie udaj się na ulicę Żwirki 1c, gdzie zamieszkiwała po wojnie rodzina Sztaudyngerów. W tym miejscu mieści się tablica pamiątkowa. Szkoda, że tylko tablica, a nie muzeum Jana Sztaudyngera. Całe szczęście, że ostała się nam Koszysta w Zakopanem.
Już wcześniej pisałem o łódzkich planach popularyzacji twórczości autora „Piórek”. Po akcji w Radio Łódź i środkach komunikacji miejskiej pozostaje mi czekać teraz na ławeczkę Sztaudyngera (ciekaw jestem, czy ten pomysł się ziści) i specjalnie na tę okazję przygotowywany tomik ze strofami Sztaudyngera poświęconymi Łodzi.
Trzymam kciuki za kolejne ciekawe inicjatywy i ze smutkiem przyznaję, że Poznań przespał swoją szansę na popularyzację działalności artystycznej i literackiej Sztaudyngera, zwłaszcza w 110. rocznicę urodzin poety. A przecież Poznań tak wiele Sztaudyngerowi zawdzięcza….
Piotr Kasperczak - miłośnik dobrej książki w pełnym tego słowa znaczeniu. Uwielbia szperać w antykwariatach w poszukiwaniu literackich smaczków. Z bibliofilskim zapałem kolekcjonuje pierwsze wydania tomików poetyckich oraz książki z autografami największych polskich poetów i pisarzy. Z pasją odkrywa mniej znane historie ludzi pióra. Nie recenzuje, raczej przybliża co ciekawsze publikacje, starannie omijając aktualne listy bestsellerów. Nade wszystko odkurza cenne perły literackiej miniatury.
Powiązane wpisy
Witam Piotrze,
Dziękuje za link, co prawda nie mam czasu, żeby teraz dokładnie zapoznać się z treścią, ale powiem Ci jedno: masz przepiękną szatę graficzną :)
Pozdrawiam,
Kinga
Kinga, dziękuję za miłe słowa. W wolnej chwili zachęcam do lektury. Wszak nie tylko szata zdobi mojego bloga :)
Pozdrawiam,
Piotr
Jakież miłe zaskoczenie. 5 sierpnia piszę o tym, że brak szerszej promocji wystawy poza Łodzią, a dwa dni później PAP publikuje tego newsa. Bardzo dobry pomysł. Tak trzymać!