W Boże Narodzenie – nieznany wiersz Jana Sztaudyngera
O pewnym wierszu Sienkiewicza
Jakiś czas temu wspominałem na łamach tego bloga, że i Sienkiewiczowi zdarzało się od czasu do czasu popełnić jakąś fraszkę lub wiersz.
Znakomity powieściopisarz znany był zresztą także z opowiadania barwnych anegdot.
Ponoć wiele z tych krótkich utworów – układanych często anonimowo – cieszyło się sporym powodzeniem wśród czytelników. Jeden z wierszy Sienkiewicza można znaleźć w tygodniku satyrycznym „Mucha” z 1897 roku.
Oto i ów wiersz:
Do pani Z.O.
Nie jest to przesada żadna ani też ułuda,
Bo w Zakopanem każdy miał na to dowody,
Że gdy się czasem Polka Panu Bogu uda,
To już, mówiąc po prostu, klękajcie narody!Dziś – myślę o tej prawdzie w ojczyźnie gondoli,
Kiedy toń modro-jasną kołyszą zefiry,
I myśląc – ot sam nie wiem czemu – mimo woli
Idę zawsze pod cichy most „dei Sospiri”.
Prasa z uznaniem cytowała wiersz autora „Trylogii”. W gąszczu entuzjastycznych opinii znalazł się jednak czasem jakiś uszczypliwy (i rymowany) komentarz anonimowego „wieszcza”:
Ty, co tworzysz takie dzielnie głośne powieści,
Dajże spokój z rymami od siedmiu boleści:
Za wiersz kiepski nie zagra ci sława na rogu,
Iż się lekceważąco odzywasz o Bogu.
Oj, to się „bezbożnikowi” Sienkiewiczowi dostało…
Piotr Kasperczak - miłośnik dobrej książki w pełnym tego słowa znaczeniu. Uwielbia szperać w antykwariatach w poszukiwaniu literackich smaczków. Z bibliofilskim zapałem kolekcjonuje pierwsze wydania tomików poetyckich oraz książki z autografami największych polskich poetów i pisarzy. Z pasją odkrywa mniej znane historie ludzi pióra. Nie recenzuje, raczej przybliża co ciekawsze publikacje, starannie omijając aktualne listy bestsellerów. Nade wszystko odkurza cenne perły literackiej miniatury.
Powiązane wpisy
Skąd ty takie perełki wyszukujesz?